:(

Chyba usunę bloga :c

Nie mam czasu na wchodzenie i wgl ;c

Nie mam też weny i jejku tak jakoś się złożyło ;c

Jest on na razie zawieszony jak wróci wena i wolny czas to i ja wrócę

Będę tęsknić <3

~17

*Oczami Oliwii*

~2 września~

Dwa miesiące wakacji szybko upłynęły. Film 'This Is Us' chłopaków trafił do kin, a na jej premierze Zayn oświadczył się Perrie. Wstrząsnęło to mną mocno, ale się już pogodziłam z tym. Niall zaczął "potajemnie" spotykać się z Demi. Wszyscy się o tym dowiedzieli, bywa. Dzisiaj pierwszy dzień szkoły. Trochę się przejmuję. 

Wstałam o godzinie 7:30. Podeszłam do krzesła na którym leżała naszykowany już wczoraj zestaw. Z rzeczami w ręku skierowałam się do toalety. Wzięłam szybki prysznic, a następnie ubrałam ciuchy. Usta pomalowałam czeroną szminką, rzęsy musnęłam czarnym tuszem, a powieki podkreśliłam różowo bladym cieniem. Naszykowana i ubrana zeszłam na dół do kuchni. Tam siedziała już Kamila, która była ubrana podobnie do mnie. Zawsze miałyśmy podobny styl. Madeleine była ubrana w to.

-Cześć - powiedziałam radośnie. 

-Hej ! - powiedziały równocześnie.

-Zrobiłam ci naleśniki - Madd postawiła mi przed nosem talerz z naleśnikami oblanymi czekoladą. 

-Nie musiałaś - zaśmiałam się i zaczęłam spożywać posiłek. W kuchni leciało radio.

-Witam wszystkich słuchaczy. Mam dla Directioner oraz Mixer dobre bądź złe wiadomości. Zayn Malik oraz Perrie Edwards zaręczyli się ! - z głośnika radia wydał się głos. Obie dziewczyny spojrzały na mnie ja tylko wzruszyłam ramionami. Skończyłam jeść śniadanie i zaniosłam talerz do zmywarki.

-Idziemy? - spytała Kamila.

-Jasne - powiedziała Madd a ja przytaknęłam głową. Wyszłyśmy z kamienicy.

-Prowadź - skierowałam się do Madeleine.

-Spoczko - uśmiechnęła się. Spojrzałam na telefon. Była już prawie 9. Po chwili doszłyśmy pod szkołę. Weszłyśmy do środka i Madd zaprowadziła nas do naszej sali oraz wychowawcy.

~godzinę później~

Nasza wychowawczyni to nauczycielka angielskiego, pani Evans. Wydaję się całkiem spoko. Polubiłam ją. Spotkanie dobiegło końca więc wyszłyśmy ze szkoły. To co zobaczyłam przed szkołą mnie zamurowało. 

-Hej Oliwia ! - krzyknął uradowany chłopak. Mówiąc szczerze ucieszyłam się, że go zobaczyłam.

-Hej - przytuliłam go. - Co ty tu robisz? 

-Przyjechałem zobaczyć się z moją księżniczką - uśmiechnął się.

-Nie jestem twoją księżniczką - warknęłam.

-Oj no przestań. Wiem, że się cieszysz, że mnie widzisz - miał rację.

-No masz rację. - zaśmiałam się. Kamila spojrzała na mnie razem z Madd.

-Kamila kochana nic jej nie zrobię. Przecież nie przyjechałem tutaj by rozwalić jej związek z Zayn'em - oznajmił Kamil. 

-Skąd wiedziałeś gdzie będę? - spytałam a na swoich biodrach poczułam czyjeś dłonie. Byłam jednego pewna, nie były to dłonie Kamila. Odwróciłam się z stronę tajemniczej osoby i zobaczyłam Zayn'a.

-Kto to? - był zdenerwowany.

-No proszę, kto sie pojawił. Pan Malik we własnej osobie. - stanęłam między Kamilą, a Madeleine i skrzyżowałam ręce na piersiach.

-Oliwia kto to jest?! - krzyknął i chciał mnie uderzyć ale się wycofał. Miałam strach w oczach, nie chciałam go widzieć.

-Nie odzywałeś się od koncertu i nagle się pojawiasz, do tego próbujesz mnie uderzyć? Nie ładnie, nie ładnie - powiedziałam poważnie. Zauważyłam, że Kam gada z Niall'em. Kamila też już nie było. Byłam sama z Zayn'em i Madd.

-To ja pójdę yy no .. znajdziecie mnie - dziewczyna pośpiesznie od nas odeszła.

-Przepraszam nie chciałem - objął mnie w tali. Brakowało mi tej bliskości. Dwa miesiące bez niego to jak cała wieczność, ale nie chciałam mu pokazać, że jestem łatwa. W tym momencie chłopak spojrzał w moje oczy. Mój słaby punkt, oczy... Mulat zawsze umiał z nich wyczytać co czuję. Moje rozmyślenia rozwiał smak ust brązowookiego. Pogłębiłam pocałunek i objęłam dłońmi kark chłopaka. Czułam, że Zayn uśmiecha się między pocałunkiem. 

-Już dobrze. - powiedziałam i odkleiłam się od niego. 

-Jeszcze raz przepraszam, że się nie odzywałem ale Modest zmienił nam numery telefonów i podłożył podsłuch. Jeden kontakt z wami i mamy przerąbane - westchnął.

-Nie no rozumiem. - uśmiechnęłam się.

-Zayn stary musimy iść. - Niall poklepał szatyna po ramieniu. Zayn po raz ostatni mnie pocałował i zaczął odchodzić z blondaskiem. Pomachałam w jego stronę jednak on już mi nie odmachał. Madd podeszła do mnie z Kamilą i zaczełyśmy wracać do domu. 

-Dziewczyny macie może ochotę pójść ze mną na treninig? - zapytała Madeleine. Spojrzałyśny na siebie z siostra i przytaknęłyśmy. - To weźcie jakieś ciuchy sportowe i za 30 minut widzimy się na dole ! -zaśmiała się i poszła do siebie. My również poszłyśmy do swoich pokoi.

-Uwielbiam taniec. Kiedyś to było cale moje życie. Fajnie by było do tego wrócić - westchnęłam i zaczelam przygotowywać się na trening. Z szafy wyciągnęłam czarne bermudy i białą bluzkę na ramiaczka oraz szarą bluzę. To torby włożyłam wodę, ręcznik i jeszcze jedną parę trampek. Gdy byłam już przebrana wzięłam torbę i zeszłam do kuchni. Razem z Madd czekałyśmy na Kamile. Gdy i ta była już gotowa wyszłyśmy z domu. 

~*~

Kolejny rozdział. Przepraszam że krótki ale jestem na telefonie ; c

Podoba Wam się? 

Proszę o komentarze ; 3

~16

*Oczami Kamilii*
Niall otworzył mi drzwi do samochodu nerwowo odwracając się w stronę kawiarenki. Weszłam do środka a on wszedł od strony kierowcy. Włożył kluczyk do stacyjki, a następnie położył dłonie na kierownicy. Nie umiał odpalić samochodu.
-Niall co jest? Czemu wyszliśmy? - położyłam lewą dłoń na jego prawej dłoni,
-I tak się w końcu dowiesz. Jak nie ode mnie to od Zayn'a czy Oliwii - zaczął. - Modest kazał mi z tobą zerwać i zacząć spotykać się z Demi Lovato. A Zayn musi zacząć znów spotykać się z Perrie - powiedział niepewnie. Czekaj, co? To pewnie dlatego Oliwia była taka zapłakana.
-Nie pozwolisz na to, prawda? - spytałam z lekką nadzieją.
-Jeśli się nie zgodzimy Modest zerwie z nami umowę, a One Direction się rozpadnie - oznajmił. Nie wierzyłam w to co mówi. Co za ludzie pracują w Modest.
-Dobrze, jeśli to konieczne to nie mam wyboru - uśmiechnęłam się jednak w głębi duszy mnie rozrywało. Chciałam wybiec z samochodu i się gdzieś schować. Nagle poczułam, że Niall ruszył. Nie odzywaliśmy się do siebie przez całą drogę, cały czas byłam wpatrzona w okno. Po chwili auto zatrzymało się przed kamienicą. Musnęłam delikatnie usta blondyna i bez słowa wyszłam z pojazdu. Nadal byłam oszołomiona tą wiadomością. Gdy byłam już w środku kamienicy przez małe okienko spojrzałam na ulicę. Samochód chłopaka nadal stał przed budynkiem. Niall miał głowę opartą o kierownicę, chyba płakał. Dla niego to też jest pewnie ciężkie, ale jego i Demi bardziej zaakceptują niż mnie i Niall'a. Nic nie poradzę. Nie patrzyłam dłużej przez okno, bo niebieskooki odjechał spod kamienicy. Weszłam na ostatnie piętro i nacisnęłam na klamkę.
-Zamknięte, dziwne - pomyślałam i wyciągnęłam klucze z kieszeni. Włożyłam klucz w zamek i przekręciłam go. Weszłam do środka i zamknęłam za sobą drzwi. Położyłam pęk kluczy na stoliczku w przedpokoju i rozejrzałam sie po mieszkaniu. Madd nie było w pokoju. Na łóżku znalazłam tylko kartkę z wiadomością, że jest na treningu. Poszłam do pokoju Oliwii. Zapukałam lekko po czym weszłam do niego. Zobaczyłam, że Oliv spała a pukając do jej pokoju obudziłam ją.
-Przepraszam - szepnęłam, a ona usiadła po turecku na łóżku.Podeszłam i usiadłam koło niej. Nadal miała rozmazany tusz na policzkach.
-Kamila...? - spytała blondynka, a ja wiedziałam o co jej chodzi.
-Już wiem. Damy radę - uśmiechnęłam się. - Może pójdziemy na spacer po Londynie, co ty na to?

Zestaw po lewej - Oliwii, zestaw po prawej - Kamilii

-Jasne ! - krzyknęła i szybko podeszła do szafy. Również postanowiłam pójść się przebrać. Poszłam do swojego pokoju i wyciągnęłam jakąś sukienkę. Po chwili wyszłyśmy ze swoich pokoi.
-Pięknie wyglądasz - powiedziałam.
-Ty również - zaśmiała się. Do domu właśnie wróciła Madeleine.
-Ślicznie wyglądacie - uśmiechnęła się.
-My wychodzimy, paa - powiedziałyśmy równocześnie i wyszłyśmy z domu kierując się w dół kamienicy. Wyszłyśmy z niej i poszłyśmy w kierunku parku. Już z daleka zauważyłam znajomą mi sylwetkę. Gdy się do niej przybliżyłyśmy byłam w stu procentach pewna, że to był Zayn i Perrie. Spojrzałam kątem oka na Oliwię i widziałam, że udaje iż ich nie widzi.
-Możemy stąd iść jeśli chcesz - powiedziałam.
-Nie nie trzeba - uśmiechnęła się. Z każdą chwilą co raz bardziej zbliżaliśmy się do pary. Oni nas zauważyli. Do Mulata podeszła jakaś babka i szepnęła mu coś na ucho. Zayn spojrzał na nas przepraszającym wzrokiem i pocałował Perrie. W tym momencie Oliwia pękła i rozpłakał się. Znowu. Było mi jej strasznie żal. Otarła szybko słone łzy ze swoich blado różowych policzków i z głową uniesioną do góry przeszłyśmy obok całujących się "zakochanych".
-Możemy porozmawiać? - podszedł do nas Zayn.
-Kamila ma być przy tej rozmowie - oznajmiła moja przyjaciółka. Chłopak tylko przytaknął głową.
-Nie chce tego robić, ale muszę - powiedział.
-Wiem i to rozumiem. To po prostu boli gdy widzę SWOJEGO - Oliwia mocno podkreśliła to słowo - chłopaka całującego się z jakąś pustą tapeciarą - uśmiechnęła się szeroko w stronę Perrie.
-Nie mów tak o niej - można było wyczuć złość w głosie chłopaka.
-Uuu bronisz jej - zakpiła blondynka i obróciła się na pięcie pociągając mnie ze sobą.
-Co ty wyprawiasz? - zapytałam.
-Chce mu pokazać kto tu rządzi - zachichotała. - Wracamy do domu? Jestem zmęczona po całym dniu płakania.
-Tak, jasne - zaczęłyśmy wracać do domu. Po 15 minutach byłyśmy już w domu. Weszłyśmy do swoich pokoi. Ściągnęłam szpilki i opadłam zmęczona na łóżko. Przykryłam sie kocem no i zasnęłam.

~*~

No i mamy kolejny rozdział.

Z przykrością stwierdzam, ale Kamila już nie będzie współautorką bloga

Nie pytajcie dlaczego :)

Chciałabym przypomnieć o stronie informowani 

Zaglądajcie do niej

A co do rozdziału to ehh jakoś mi sie nie podoba

A wam?

A co do Perrie to ogólnie to ją lubię i jestem Zerrie Shipper ale musiałam coś wymyślić XD

KOMENTARZ = SZACUNEK DLA PISZĄCEGO :3 

~15

Wlaczcie : http://www.youtube.com/watch?v=Vl7spqkXgpY

~Perspektywa Kamili~

-Madd, widzialas to? - spytalam.
Madd siedziala cicho ze zdziwieniem wymalowanym na jej twarzy.
-Madd? - machnelam reka przed jej oczami .
Nie rozumiem, co to bylo? Zaplakana siostra, na rekach Zayna, serio? Ja mam jakies halucynacje juz czy? - wstrzasnelam glowa, na palcach kierowalam sie w strone pokoju Ovi, uchylilam drzwi, spali. Zayn otulil ja ramieniem, i mieli zaplatane nogi, nie wiedzialam ile tam stalam zapatrzona dopki Zayn nie obrocil swojej twarzy, spogladajac na mnie z usmiechem, nie powiem, zawstydzilam sie, i mialam wychodzic, gdy Zayn obrucil mnie przodem do siebie.
-Musimy porozmawiac .- przygryzl warge.
Zlapal mnie za nadgarstek i zaczal ciagnac do kuchni, stanal i oparl sie o lade. Westchnal.
-Nie wiem od czego zaczac… - obrocil sie przodem do mnie.
-Wiesz..-  przerwal mu dzwonek do drzwi.
- Poczekaj chwile ok.. ? - powiedzialam i kierowalam sie w strone drzwi, przekrecilam zamek a moim oczom ukazala sie blond czupryna.
-Prosze ksiezniczko. - powiedzial wreczajac mi roze i zrobil lekki uklon.
-Dziekuje Ni. - zachichotalam . Uchylilam drzwi i gestem reki wprosilam go do srodka.
- O czesc Zayn! - krzyknal Niall przytulajac Zayna, oni wygladali poprostu jak bracia, chociaz bardzo sie roznili, widac bylo ze tej piatce chlopakow na sobie zalezalo.
- Przepraszam ze sie wtracam ale porywam Kamile.. - poslal swoj usmiech w strone Zayna i Madd.
-Powiedz jej...- zaczal Zayn , lecz Niall pociagnal mnie za reke w strone pokoi, weszlismy do mojego i otworzylam szafe, gdy blondyn usiadl na lozku. Trauma zycia. Pelna szafa, nie masz co zalozyc.
Po jakis 5 minutach stania przed szafa i tepo patrzac sie na ciuchy blondyn wstal i ruszyl w moja strone, przeskanowal oczami jej wnetrze i wyjal ciemne legginsy i biala bluzke na ramiaczka.
-Zaloz to, w bialym ci ladnie, pluuuuuuuuuuuus bedziesz wygladac podobnie do mnie - zaczal sie smiac, gdy ja spogladnelam na jego ubior, rzeczywiscie, mial na sobie ciemne jeansy i biala bluzke na krotki rekaw. Usmiechnelam sie i spojrzalam mu w oczy . On odwzajemnil usmiech i znow usiadl na lozku.
-Idz sie ubrac, poczekam tu na Ciebie. - westchnal i wskazal reka na ubrania, wyszlam do lazienki i w  szybkim tepie pomalowalam rzesy i musnelam usta truskawkowym blyszczykiem. Zalozylam ciuchy, i  chcialam zalozyc moje biale balerinki, Madd mowila cos o jakiejs piwnicy, ze tam wyniosla nasze niektore buty, zaczelam sie kierowac w strone drzwi piwnicy, w ktorej nie bylam wczesniej, otworzylam je i zobaczylam schody, zaczelam schodzic w glab gdy zachaczylam o uszczerbek schodka, potknelam sie i zaczelam spadac, pomieszczenie wypelnilo sie moim krzykiem, zakrecilo mi sie w glowie, upadlam z hukiem.
-Kamila! - uslyszalam krzyk , ale moje oczy sie juz zamknely.

~Perspektywa Harry'ego~

Po tym, gdy Niall wybiegl, wiedzialem gdzie sie wybiera, nie bylo innej opcji. Ile ja bym dal, zeby Kamila byla ze mna? Tak wiem, w hotelu zachowalem sie jak dupek, ale za duzo wypilem. Moglem sie posluchac chlopakow.. A teraz Niall wielki kurwa bohater. Wiem ze jesli Niall zerwal by z Kamila, jesli oczywisicie sa razem, to bylaby to szansa dla mnie, ale nie jestem taki.
-Ej, wezcie, to juz lekka przesada , nie sadzicie? - skierowalem moje slowa do ekipy.
-One nie sa znane! Nie rozumiecie? - westchnalem.
- A Eleanor jest?, Sophia jest? Nie? To chyba nie wasz interes kogo my kochamy i z kim chcemy byc ! - Liam podszedl do mnie i  zaczal mnie uspokajac.  Jestem zbyt agresywny ostatnimi czasy.
Ekipa zaczela szeptac cos miedzy soba.
-Ale wtedy fani.. wiecie ze wtedy bedzie dramat? - zaczeli.
-I co? nie wiecie tego. - odpowiedzialem , piescia uderzajac w stol.
-Jak ty sie zachowujesz?! Chcesz cos popsuc!?- ekipa zaczela krzyczec.
-Puknijcie sie w swoje puste lby, i wezcie swoje wielkie przepowiednie do dupy. - wstalem i kierowalem sie do drzwi.
-Zachowujesz sie jak debil!- krzyknal jeden z pomocnikow
Podeszlem blizej przyciskajac go do sciany, i uderzylem piescia w sciane, robiac w niej lekka dziure. Ochroniarze wyciagneli mnie z pomieszczenia.
-Pedaly ! - splunalem, wstalem, kierujac sie w strone lazienek.
Odkrecilem wode i ochlapalem twarz , i meczylem sie z moimi myslami.
Meczy mnie juz to wszystko powoli… kocham swoich fanow, ale modest powoli juz poprostu przesadza. Uslyszalem pukanie.
-Hazz otworz.. - Uslyszalem glos Louisa. Pewnie znowu mysli ze bede sie cial.
-Idz z tad. - odetchnalem
-Nie… powiedz co sie dzieje. - nadal pukal.
- Nic, idz z tad prosze.? -  powiedzialem zaciskajac szczeke.
-Otworz te jebane drzwi! - Louis wrzasnal.
Podeszlem do drzwi przekrecajac zamek i otwierajac drzwi.
-Prosze bardzo , masz co chciales ! - krzyknalem i oparlem sie o sciane. Nagle moj telefon zaczal dzwonic.
-Harry! potrzebujemy samochodu ! Pospiesz sie! - Niall wrzasnal do sluchawki.
-Ale Zay…- Niall mi urwal.
- ZAYN NIE MA PALIWA! PAKUJ SWOJA DUPE DO SAMOCHODU I PRZYJEZDZAJ!- w sluchawce moglem uslyszec jeszcze jakies placze.
Wstalem na nogi i wybieglem z lazienki .
-Co jest?!- Louis zaczal biec za mna.
- Nie wiem! - odkrzyknalem i kierowalem sie w strone drzwi, szukajac swojego samochodu po parkingu, jest.
-Jade z toba czekaj!- Louis otworzyl drzwi od strony pasazera i wsiadl zapinajac pas.
-Gdzie mieszkaja Ovi z Kamila? - spytalem
- Zayn mowil cos o Elizabeth Second street. - Louis przejechal reka po swoich wlosach, nacisnalem pedal gazu i po jakis 3 minutach jazdy bylismy na miejscu.
-Podobno mieszkaja na ostatnim pietrze - Louis wszasnal za mna.
Wbiegalem przemierzajac co 2 schodki, dopoki nie bylem na ostatnim pietrze, otworzylem drzwi i bieglem za glosami.
-NIALL? - krzyknalem
-Tutaj!- odkrzyknal, wbieglem do jakiegos pokoju, gdzie na lozku lezala nieprzytomna Kamila, a Ovi, plakala przytulajac ja. Madd miala twarz zaslonieta rekami, a Niall stal i oddychal ciezko.
-Cos ty jej zrobil?! - zlapalem Nialla za koszulke.
-On nic jej nie zrobil! Spadla ze schodow!- Madd wtracila sie pomiedzy nas, a ja puscilem jego koszulke, pojedyncze lzy splynely po mojej twarzy, nie placz nie placz ! Nie mozesz wyjawic co do niej czujesz ! - powtarzalem sobie w myslach.
-Wezme ja, a ty Niall kieruj, bo juz byl dym z modest. - zacisnalem zeby i wzialem Kamile na rece, Niall wpadl na Louisa gdy zbiegal ze schodow.
-Louis na dol , pospieszcie sie no! - poczulem cos mokrego na moich rekach.
Pakujac Kamile do samochodu, zobaczylem krew na moich rekach, i jej bluzce z tylu.
-Ona krwawi!- krzyknalem . Oliwia zaczela plakac bardziej, usiadlem z tylu kladac glowe Kamili na moich kolanach, Oliwia usiadla z przodu a Niall wsiadl na miejscu kierowcy.
-Wy przyjedzcie jak Zayn zatankuje !- krzyknalem.
Niall zaczal kierowac sie w strone szpitalu, a ja bawilem sie farbowanymi koncowkami wlosow Kamili, gdy pojedyncza lza, splynela po moim policzku.
-Dojezdzamy! - Niall parkowal samochod, a ja wybieglem jak oparzony z Kamila na rekach, do szpitala. Wielkie drzwi rozsunely sie a ja bieglem z nia, gdy krople krwi zostawaly na podlodze.
-Lekarza do cholery! - ktos podbiegl z lozkiem na kolkach, wlozylem tam ostroznie dziewczyne, i bieglem za lekarzami.
-Pan nie moze za nami!-
- Moge! -
-A kim pan niby kim jest?-
Juz mialem odpowiadac,  gdy Niall podbiegl.
-Jestem jej chlopakiem , pospieszcie sie!- krzyknal
Widzialem zamieszanie na twarzach lekarzy , ale poprostu usiadlem na krzeselku , gdy zobaczylem w oddali biegnaca Oliwie z Niallem , za Kamila schowalem twarz w rece.
-Jestesmy ! gdzie Kamila?!- Zayn i Madd podbiegli do mnie.
-Ej Hazz co sie dzieje? - Zayn szturchnal mnie.
-Nic.-
-Przeciez widze! Nie znam cie od wczoraj!- zlapal mnie za rece i probowal oderwac je od mojej twarzy, ale ja wstalem i zaczalem isc w kierunku drzwi. Zayn mnie zlapal za ramie ale stracilem jego reke.
-Harry ty placzesz? - spytal zdziwiony.
-Nie! A ty?- odgryzlem sie.
Wyszlem na dwor, cieple powietrze uderzylo w moja twarz, usiadlem na schodkach.
-Harry? - Madd usiadla obok mnie.
-Hm?
-Co jest? Mi mozesz powiedziec ..
-Wlasnie chodzi o to ze nic nie jest…
-To znaczy?
-Sory. -wstalem i skierowalem sie w strone samochodu.
Jechalem w glab miasta, gdy zatrzymalem sie przed naszym domem, i z hukiem zamknalem drzwi, skierowalem sie do mojego pokoju i zamknalem drzwi. Polozylem sie na moim lozku i zasnalem.

~Perspektywa Niall'a~

Siedziec tutaj i czekac az ktos sie pofatyguje i powie ci co z nia, jest okropne.
Wreszcie ktos wyszedl z pomieszczenia.
-Co z nia?!
-Stan jest stabilny, stracila troche krwi, ale mozecie wyjsc pod wieczor. Jesli pan chce, moze wejsc do niej, ale jeszcze spi. Choc chyba wiesz, ale slyszy to co mowisz. - Usmiechnal sie i poszedl.
Nie rozumiem jak ludzie moga sie usmiechac w szpitalu… chyba ze z doboru swoich jakze ''madrych'' slow. Uchylilem drzwi, i zamknalem je za mna. Usiadlem na krzeselku obok lozka i zlapalem ja za reke. Byla podczepiona do jakis kabelkow. Maszyna pikala swoj znany rytm .
-Wychodzimy pod wieczor, otworz swoje oczy, chcem zobaczyc ten piekny kolor khaki … - westchnalem. Polozylem glowe na skraju lozka i zamknalem oczy. Moj brzuch zaczal burczec.
-pod wieczor-
-Niall… Niall wstawaj! - Ktos co chwila szturchal moje ramie. Otworzylem oczy, i przypomnialem sobie gdzie jestem. Szpital.
Spojrzalem w gore i ujzalem smiejaca sie Kamile.
-Jak ty mozesz sie smiac?- zapytalem zdziwony.
Ona nadal sie smiala.
-Jestes niemozliwa.. - odetchnalem.
Drzwi od pokoju otworzyly sie, i stanal w nich lekarz z pielegniarka.
-Jak sie czujesz? Przyszlam odlaczyc cie od maszyn. - Usmiechnela sie pielegniarka.
-Dobrze, kiedy moge wyjsc?- Kamila zwrocila swoja uwage na lekarza.
-Zaraz. Juz cie wypisalem, tylko musisz byc ostrozna i lezec w lozku do jutra.
-Oki. Przeciez co mi sie moze stac gorszego  - odpowiedziala a ja zachichotalem na jej dobor slow.
Popatrzala na mnie i podniosla brwi.
Gdy Kamila byla juz gotowa do wyjscia, zlapalem ja za reke i wyszlismy na dwor, moj samochod, ktory mial przyprowadzic Zayn, byl juz na parkingu.
Zapakowalem w niego Kamile i sam ruszylem na miejsce kierowcy.
-Jestes glodna?- zapytalem.
-Tak, chetnie- zachichotala - Masz jeszcze troche nutelli na twarzy, nawet sie nie podzieliles ! - klapnela mnie w ramie.
-Serio? Mialo sie nie wydac - zaczelismy sie smiac razem.
Zatrzymalem sie przy mojej ulubionej kawiarence, wyszlem , i obeszlem samochod otwierajac drzwi Kamili. Weszlismy do srodka, no nie! Tylko nie to! Jeszcze ich tu brakowalo!
-Kamila musimy wyjsc- spanikowalem.
-Ze co? Przecie…-
-Zapomnialem czegos , musimy wyjsc, szybko - sklamalem, i pospieszylem dziewczyne.
___________________________________________________________________________________________________

Kolejny rozdzial, ktory pisalam tym razem ja, a nie Liv. Jest okropny wiem, ale blagam nie bijcie :< Pytanie do was, bardziej shippujecie Nialla i Kamile , czy Hazze i Kamile ? :)

Nowa autorka <3

Witam wszystkich czytelników tego jakże nieziemskiego bloga <3 . Jak wiecie, Liv pisała rozdziały, ale niestety nie ma zbyt dużo czasu, a że ja pomagałam pisać jej niektóre, doszlysmy do wniosku, ze zostane wspolautorem i poprostu bedziemy pisac razem. Mam nadzieje ze polubicie to jak ja pisze, bo mam zamiar pisac Dark'a lub Cold'a. : ). Na przywitanie nazywam sie Kamila. :) Jeszcze raz witam was bardzo cieplo. Z tego ze dzisiaj doszlam, rozdzial pojawi sie jeszcze dzisiaj lub jutro :) , jutro mam bal swiateczny wiec postaram sie dodac rozdzial dzisiaj. Macie moj rysunek zeby se popaczec loool <3 odrazu mowie ze beda ZAWSZE notatki pod rozdzialem :) . Pozdro xx <3 Loffciam wassss <3 

~14

~Oczami Oliwii~

"-Oliwia przepraszam, ale ja nadal kocham Perrie - te słowa padły z ust chłopaka. Stałam przed nim wryta jak słup. Nie umiałam nic powiedzieć.

-Zayn, wynoś się ! Nienawidzę cię ! - otworzyłam mu drzwi i czekałam aż łaskawie wyjdzie z domu. - Nie słyszałeś? Wynoś się ! - powtórzyłam.

-Oli możemy zostać przyjaciółmi - moje oczy spotkały się z jego. Hipnotuzują mnie, jak zwykle. 

-Jeśli nie chcesz wyjść to ja to zrobię ! - wybiegłam z domu. Spadłam ze schodów. Wszędzie ciemność, spadam..."

Obudziłam się i zaczęłam histerycznie płakać. Wtuliłam twarz w dłonie i nie umiałam opanować płaczu. Nagle do mojego pokoju wpadła Kamila z Madeleine. Za nimi stał jakiś chłopak. 

-Oli, co się stało? - usiadła na łóżku koło mnie siostra. Wyciągnęłam słuchawki z uszu i opowiedziałam jej mój sen.

-Kochanie nie stanie się tak nigdy. Obiecuję - usłyszałam czyjś głos za mną. Rozpoznałam go. To był Zayn. Nagle w pokoju nie było nikogo oprócz mnie i jego. Jego silne ramiona objęły mnie w pasie. Uśmiechnęłam się na sam jego dotyk.
-Co cię sprowadza do nas? - spytałam i odwróciłam się w jego stronę.
-Przyszedłem odwiedzić moją księżniczkę. - powiedział chłopak i zaśmiał się.
~Oczami Zayn'a~
Siedzieliśmy u Oliwii w pokoju i rozmawialiśmy. Nagle poczułem wibracje w swojej kieszeni.
-Przepraszam, muszę odebrać - powiedziałem i wstałem z łóżka.
-Witaj Zayn. Jest sprawa, przyjedź do studia - powiedział stanowczo Paul.
-Okej, zaraz będę. Mogę wziąć Oliwię? - spytałem i spojrzałem na uśmiechniętą od ucha do ucha blondynkę która wpatrywała się we mnie.
-Oczywiście. W sumie to dotyczy was oboje - powiedział głos w słuchawce i rozłączył się.
-O co chodzi? -spytała zielonooka piękność.
-Ubieraj się, jedziemy do studia - powiedziałem stanowczo.
-Ja do studia? Po co? - zapytała zdezorientowana, ale posłusznie wstała z łózka i wyciągnęła z szafy leginsy. Ściągnęła przy mnie spodnie, które miała na sobie i założyła getry.
-Mrau - pomyślałem i zaśmiałem się. Dziewczyna spojrzała na mnie jak na idiotę, ale chyba domyśliła się o co mi chodzi i również się zaśmiała. Wzięła jakąś mniejszą torebkę i włożyła do niej chusteczki i telefon. Wyszliśmy z jej pokoju i zeszliśmy na dół.
-Madd, Curly my wychodzimy ! Paa - krzyknęła Oliwia i wyszliśmy z domu. Podeszliśmy do mojego auta, a ja otworzyłem jej drzwi.
-Prosze - powiedziałem.
-Dziękuję panu, panie Malik - uśmiechnęła się uroczo i weszła do środka. Obszedłem samochód i zająłem miejsce kierowcy. Zapieliśmy pasy i pojechaliśmy w stronę studia. Na ulicy z dziwnego powodu nie było samochodów więc po kilkunastu minutach byliśmy pod budynkiem studia. Wysiedliśmy oboje z auta i obejmując Oliwię weszliśmy do środka. Pojechaliśmy na 6 piętro windą i weszliśmy do drzwi z wielkim napisem 'ONE DIRECTION'. Czułem, że Oli się denerwuje.
-Nie bój sie -szepnąłem jej na ucho. Gdy chłopaki zobaczyli, że weszliśmy od razu popatrzyli na nas smutnym wzrokiem.
-Zayn jest sprawa - zaczął Liam i spojrzał na Oliwię.
-Tak? - spytałem.
-Modest chce abyś zerwał z Oliwia i wrócił do Perrie - powiedział Niall załamanym głosem. - Ja mam zerwać z Kamilą i być z Demi.
-CO ?! - krzyknąłem zdenerwowany. - O nie ! Nie pozwolę na to ! - spojrzałem na Oliwię. Znów widziałem łzy w jej oczach. Nienawidzę gdy płacze. Podszedłem do niej i chciałem ją przytulić gdy do pokoju wszedł zarządca z Modest.
-Zadowolony jesteś z siebie, co?! - blondynka podeszła do niego i krzyknęła mu w twarz. - Przez ciebie mój związek się wali ! No co tak stoisz jak jakiś debil? - kopnęła go w piszczel. Mężczyzna zwinął się z bólu, a Oli wybiegła z budynku. Pobiegłem za nią i zauważyłem jak stoi koło drzewa i próbuje powstrzymać łzy. Podszedłem do niej i przytuliłem ją od tyłu. Cmoknąłem jej policzek.
-Proszę nie płacz - powiedziałem błagalnym głosem.
-A ty co byś zrobił na moim miejscu? - odwróciła się z moją stronę i swoimi już czerwonymi oczami do płaczu spojrzała głęboko w moje czekoladowe oczy.
-Zawiozę cie do domu - wziąłem ją na ręce i zaprowadziłem do samochodu. Przed autem postawiłem dziewczynę na nogi. Otworzyłem jej drzwi, a ona zgrabnym ruchem weszła do środka. Zapięła pasy, a ja ruszyłem w stronę kamienicy. Po chwili byliśmy przed kamienicą. Wysiadłem z auta i znów wziąłem Oliv na ręce. Wszedłem do budynku i zaniosłem na 4 piętro. Otworzyłem drzwi i bez słowa zaniosłem do pokoju dziewczyny. Położyłem ją na łóżku.
-Zayn kładź się - oznajmiła blondynka, a ja jak na rozkaz zrobiłem to o co prosiła. Tak bardzo zapatrzyłem się w nią, że nie zauważyłem gdy zasnęła. Odgarnąłem kosmyk włosów z jej twarzy.
-To był męczący dzień skarbie. Śpij dobrze - przytuliłem ją do siebie i również zasnąłem.

~*~

Mamy 14 rozdział

Ehh proszę nie bić ani nic

Jakoś wena mi nie dopisuje ostatnio ;cc

Za wszelkie błędy przepraszam

KOMENTARZ = SZACUNEK DLA PISZĄCEGO :) 

~13

~Oczami Kamili~
Obudziłam się przez delikatne pocałunki które były składane na mojej szyji. Usmiechnelam sie i otworzylam oczy. Przewrocilam sie na drugi bok, a moim oczom ukazały sie piekne i zarazem duze niebieskie oczy. Chłopak cmoknal mnie w usta i położył dłonie na moich biodrach. Usmiechnął się ukazując swoje białe ząbki. Przyciągnął mnie do siebie i zaczął ściągać moja koszulke.
-Niall nie. To jeszcze za wczesnie-powiedzialam.
-Dobrze rozumiem. Przepraszam - usiadl na lozku a ja usiadlam kolo niego. Nagle uslyszalam krzyki Oliwii.
-Nienawidzę cię!  Nie zblizaj sie do mnie. Nie chce cie znac - wybieglam z pokoju i poszlam do siostry. Ta siedziala juz w salonie koło Tommo i opowiadała co sie stalo.
-Gdy sie obudzilam slyszalam jak Zayn mowi przez sen: Perrie skarbie kocham ciebie i tylko ciebie - szlochala cicho dziewczyna. Przytulilam ja do siebie i spiuronowałam wzrokiem Zayn'a ktory jakby nigdy nic siedział wpatrzony w Oliwie. Cały czas przygladalam sie Mulatowi. Po chwili podszedl do blondynki i kucnal przed nią. 
-Oliwia przepraszam. Nie wiem dlaczego tak sie stalo - powiedzial chlopak, a dziewczyna go totalnie olala. Z jednej strony dobrze mu tak ale z drugiej troche mi go szkoda.
-Wychodze. Nie szukac mnie - warknął chlopak i wyszedl trzaskajac drzwiami na co lekko się wzdrygnęłam. Oliwia jeszcze bardziej sie rozplakala. Gdy tylko sie uspokoila poszla do lazienki, a ja razem z nia. Pomoglam jej zmyc makijaz przy okazji zmylam swoj. Ogarnelysmy sie troche i ustapilysmy toalete Madd.
- Bedzie dobrze. To nie jego wina że mu sie tak snilo - probowalam pocieszyc przyjaciolke. Weszlysmy do kuchni a ja podeszlam do Niall'a.
-Przepraszam za rano - szepnal mi do ucha i przytulil mnie.
- Nic sie nie stalo - usmiechnelam sie szeroko.
- Dziewczyny możemy juz isc? - do kuchni weszla Madeleine i spojrzala na Tommo. Mam wrazenie że Madd jest zakochana w Louis'ie jednak on jest z El.
-Jasne.  - odpowiedziala Oliwia i odlozyla szklanke na bok.
-Ja was zawioze - obwieścił Liam, a my kiwnelysmy glowa na znak że sie zgadzamy. Pozegnalysmy sie z chlopakami i wyszlismy z domu. Oliwia usiadla na miejscu pasazera kolo naszego przyjaciela, a ja wraz z Madd usiadlysmy z tylu samochodu. Oli caly czas milczala. Spojrzalam przez okno i zauwazylam Zayn'a. Katem oka ujrzalam że Oliwia sie usmiecha.
-Oliwia zatrzymac sie? - zapytal Li.
- Nie, jak bedzie chcial to zadzwoni. - oznajmila i spojrzala na przyjaciela. Po chiwli bylismy pod kamienica.
- Dzięki za podwiezienie - powiedziałam do chlopaka i wyszlysmy z samochodu. Skierowałyśmy sie w strone budynku i weszlysweszlysmy przez duze drzwi do srodka. Po schodach weszlysmy na ostatnie pietro. Oliwia wyciagnela z torebki klucze i przekrecila dwa razy dolny zamek. Otworzyla drzwi a Madd od razu poszla do kuchni. Wziela butelke z woda i odkrecila ja. Po wypiciu 1/5 zawartości butelki poszla do pokoju. Oliwia bez słowa poszła do siebie więc ja postanowiłam zrobić to samo. Z walizki wyciągnęłam krótkie spodenki sportowe i  białą bluzkę. Z rzeczami w ręce poszłam do łazienki się przebrać. Gdy bylam gotowa to zeszłam na dół. Usiadłam na sofie i włączyłam TV.
~Oczami Oliwii~
Siedziałam w pokoju i rozmyślałam o całej tej sytuacji.
-Zayn mnie kocha, on nie mógł mnie zdradzić umyślnie - takie myśli krążyły w mojej głowie póki mój telefon nie zaczął wibrować. Sięgnęłam po niego i odczytałam wiadomość. Zayn. Chce się spotkać w parku za godzinę. Szybko odpisałam, że się zgadzam. Wzięłam z walizki długie spodnie, gdyż na dworze zrobiło się pochmurno i bluzke na krótki rękaw z flagą UK. Przegrałam się w pokoju. Następnie wzięłam swoją kosmetyczkę i poszłam do łazienki. Zmyłam cały makijaż i zrobiłam nowy. Rzęsy pomalowałam tuszem, a usta musnęłam blyszczykiem. Torbę z kosmetykami zostawiłam w toalecie i zeszłam do salonu. Na kanapie siedziałam Kamila więc postanowiłam się do niej dosiąść.
- Umówiłam się z Zayn'em w parku za godzinę, ale wyjdę już teraz żeby poznać okolicę - cmoknęłam ją w policzek i wyszłam z domu zakładając wcześniej trampki. Zbiegłam na dół kamienicy i wyszłam z niej. Zaczęłam iść powolnym krokiem w stronę parku. Po drodzę minełam KFC, różne sklepy i piekarnię oraz spożywczy. Spojrzałam na zegarek.
- Hmm 10:43 - pomyślałam. - mam jeszcze 7 minut ale pójdę już na miejsce - powiedziałam już na głos i udałam się na miejsce. Już z daleka zauważyłam Zayn'a. Podeszłam w ciszy i usiadłam koło niego na ławce. - Kochasz mnie? - zapytał po dość długiej ciszy.
- Tak - odpowiedziałam bardzo pewnie.
- Wierzysz mi? - znów zapytał.
- Tak - powiedziałam równie pewnie jak poprzednio. Odwróciłam głowę w stronę chłopaka. Położyłam dłoń na jego policzku.
- Zayn, jesteś najwspanialszym chłopakiem jakego można mieć. Jak mogłabym cię zostawić? - pocałowałam go. Nagle zaczęło padać, ale my się tym nie przejmowaliśmy. Gdy chłopak się ode mnie oderwał uśmiechnął się szeroko, a ja to odwzajemniłam. Ściągnął swoją bluzę i okrył mnie nią.
- Dziękuję - szepnęłam.
- Odprowadzę Cię do domu. Chodź - złapał mnie za rękę i zaczęliśmy iść do kamienicy.
- Okej to tutaj - zatrzymałam się.
- Zobaczymy się jeszcze, co?
- Jasne - oddałam mu bluzę. - Pa - pomachałam w jego stronę i weszłam do budynku. Udałam się na ostatnie piętro i cała mokra weszłam do domu. W salonie, tak jak przed moim wyjściem siedziała Kamila. Uśmiechnęłam się i usiadłam obok niej.

-Idź się przebrać, mokra jesteś - zaśmiała się moja siostra. Posłusznie poszłam więc do pokoju i wzięłam długie spodnie, bluzkę bez ramiączek, bo w domu jest ciepło i full cap. Od razu się przebrałam i wróciłam do siostry.

- Hahaha jest dopiero 11:30, a ja już jestem głodna - powiedziała ze śmiechem Madeleine.

- No to jak? Co robimy na obiad? - spytałam.

-Makaron z serem, co? - zaproponowała Kam.

-Okej, to ja idę robić obiad - uśmiechnęła się Madd i poszła do kuchni. Wzięłam pilot ze stołu i włączyłam jakiś program muzyczny. Właśnie leciało 'Kiss You' od chłopaków, a ja jak to ja, wstałam i zaczęłam tańczyć jak debilka. Dołączyła do mnie Kamila i Madeleine, która trzymała w ręce talerz z serem i rozdrabniała go do obiadu. Już po kilku jej ruchach z talerzem trochę białego sera leżał na podłodze. Curly w to weszła i zaczęła się śmiać. Piosenka się skończyła, a nasza nowa koleżanka wróciła do przyrządzania obiadu. My natomiast usiadłyśmy z powrotem na kanapie. Następnie leciała piosenka Taylor Swift '22'. Wiem, że Kamila nie lubi Tay, jednak ja ją bardzo lubię i szanuję dlatego też zaczęłam nucić ową piosenkę. Dziewczyna spojrzała na mnie więc przestałam nucić.
-Jemy tutaj czy chcecie z jadalni? - zapytała Madd z kuchni.
-Tutaj ! - krzyknęłyśmy równocześnie.
-Okej, macie - podała nam talerze i usiadła na fotelu obok nas. Przez cały posiłek milczałyśmy. Obiad pierwsza zjadła Madelenie. Spojrzałam na nią dziwnie, bo ja nawet nie byłam w połowie swojego obiadu.
-O 12:30 mam zajęcia w szkole tańca i zostało mi pół godziny, a za nim tam dojadę to minie trochę czasu.
-Okej, a jak głowa? Boli jeszcze? Masz jeszcze kaca? - spytała z troską w głosie Kamila.
-Głowa jeszcze czasami daje się we znaki, a kac już sie zmniejszył. Kiedyś na kacu pojechałam na zawody więc trening to nic - zaczęła się śmiać, a my razem z nią. - Dobra ja lecę się przygotować - dziewczyna pobiegła do swojego pokoju, a my w tym czasie zjadłyśmy swój posiłek. Wzięłam mój i Kamili talerz i zaniosłam do kuchni.
-Dobra dziewczyny ja wychodzę ! - krzyknęła Madd i już jej nie było widać. Bez słowa ruszyłam do swojego pokoju. Położyłam się na łóżku. Do telefonu podłączyłam słuchawki i włączyłam Afromental - Pray 4 Love. Później nie wiem co sie działo - zasnęłam.

~*~

No i mamy kolejny rozdział.

Przepraszam, że tak długo czekaliście, ale brak weny ugh...

W tym tygodniu rozdział się raczej nie pojawi gdyż mam duuużo sprawdzianów.

Mam nadzieje, że Wam się rozdział podoba bo mi nie ;-;

\Pozdrawiam. KC <33

KOMENTARZ = SZACUNEK DLA PISZĄCEGO :33